Czy Wasze mało mówiące/niemówiące wcale/niewyraźnie mówiące dzieci bawią się inaczej niż rówieśnicy? Fińscy naukowcy odkryli, że dzieci z zaburzeniami mowy w zabawie przypominają dzieci z ADHD- mniej czasu spędzają na zewnątrz i częściej przełączają się z jednej zabawy na drugą lub wykonują kilka równocześnie.
Do badania zaproszono fińskie rodziny, które miały dzieci w wieku 6-8 lat, które rozwijały się prawidłowo oraz takie, które miały zdiagnozowane zaburzenie językowe. Według Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób 10 (ICD10) była to diagnoza F80.1 (wyraziste zaburzenie językowe, w którym zdolność dziecka do używania języka mówionego jest znacznie poniżej odpowiedniego poziomu dla wieku umysłowego, ale w którym zrozumienie języka mieści się w normalnych granicach; mogą występować nieprawidłowości w artykulacji lub nie) lub F80.2 (zaburzenie języka receptywnego, w którym zrozumienie języka przez dziecko jest poniżej odpowiedniego poziomu dla wieku umysłowego). Grupą kontrolną były rodziny posiadające dzieci bez tych zaburzeń.
Badanie polegało na uzupełnianiu dzienniczka aktywności dziecka od poniedziałku do piątku, od godz. 17:00 do 21:30, wpisując zmieniające się zajęcia dziecka co 30 minut.
Wyniki
Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic w zakresie aktywności dzieci z grupy badawczej i grupy kontrolnej, które w największym stopniu mogły przyczynić się do nauki języka, takich jak: czytanie książek, rozmawianie z rodzicem/rodzeństwem, odrabianie lekcji. Nie odnotowano także różnic w zakresie czasu poświęcanego na: swobodną zabawę, spożywanie posiłków, czynności pielęgnacyjne, realizację hobby, oglądanie telewizji czy korzystanie z komputera.
Odkryto jednak również znaczące różnice pomiędzy dziećmi zdrowymi i tymi z zaburzeniami mowy. Te drugie:
– zdecydowanie częściej zmieniały aktywności w 30-minutowych interwałach lub koncentrowały się na większej liczbie aktywności w tym samym czasie,
– podejmowały mniej aktywności na zewnątrz.
Przyczyny
1. Zaburzenia mowy wpływają nie tylko na trudności z obszaru zachowania werbalnego, ale również niewerbalnego zachowania. Umiejętności językowe pomagają dzieciom planować i zmieniać działanie, a tym samym zaburzenia językowe mogą powodować trudności w planowaniu i zmianie działalności. Dlatego dzieci z zaburzeniami mowy mają problemy z organizowaniem własnego zachowania w spójny sposób, podobnie jak dzieci z ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi).
2. Dzieci z zaburzeniami mowy mają trudności z rozpoznaniem perspektywy i potrzeb innych osób. Często nie udaje im się udzielić odpowiednich wyjaśnień innym na temat ich zachowania, co wskazuje na problemy w funkcjach wykonawczych. Z powodu trudności w myśleniu i rozumowaniu wyższego rzędu dzieci z zaburzeniami mowy mogą mieć trudności w analizowaniu sytuacji społecznych, ustalaniu celów w kierunku rozwiązania konfliktu i zainicjowania interakcji.
Temat dzieci z zaburzeniami mowy jest dla mnie ważny, bo dotyka moje dziecko. O ćwiczeniach logopedycznych dla mało mówiącego 2,5-latka pisałam tutaj. Czy macie jakieś swoje sposoby na zabawę z takim high need baby?