Porozumienie przez współpracę

Jak stworzyć partnerską relację ze swoim dzieckiem?

„Porozumienie przez współpracę. Jak stworzyć partnerską relację ze swoim dzieckiem” dra Ross. W. Greene wydawnictwa Mamania to jedna z tych pozycji, które są must-read dla każdego świadomego rodzica! Autor bazując na swoim wieloletnim doświadczeniu pracy psychologa dziecięcego i rodzinnego przedstawia w niej proaktywny model rozwiązywania problemów poprzez współdziałanie. Poczułam z tym autorem całkowitą jedność umysłu!

Proaktywny model rozwiązywania problemów przez współdziałanie

To model, który pomaga opiekunom nie koncentrować się na próbach zmiany zachowania dzieci, ale na budowaniu partnerskiej relacji z nimi, żeby rozwiązywać problemy stojące za tymi zachowaniami.

3 etapy modelu

Kluczowe wnioski

Źródło konfliktów

Większość konfliktów między rodzicami i dzieci wybucha, gdy równowaga między posiadaniem wpływu a pomaganiem dziecku, by żyło w zgodzie z samym sobą jest zachwiana.

Inaczej mówiąc, konflikt to moment niedopasowania między cechami Twojego dziecka, a Twoimi wymaganiami i oczekiwaniami wobec niego.

Rodzic- partner wspomagający

To, czego przede wszystkim szukasz jako rodzic to wpływ. Nie kontrola. Mieć wpływ to znaczy rozwiązywać problem niedopasowania w sposób, który pomaga dziecku odkrywać jego własne wartości i przyswajać część twoich.
Twoja wartość jako rodzica nie leży głównie w tym, co Twoje dziecko osiągnie, ale w tym, na jaką osobę pomożesz mu wyrosnąć.

Zrozumienie niedopasowania

Najbardziej ewidentnym sygnałem niedopasowania jest opór, niechęć i złość dziecka. Te sytuacje dają Ci znać, że Twoje dziecko POTRZEBUJE POMOCY w poukładaniu sobie pewnych spraw.

Sposób, w jaki zareagujesz na niedopasowanie, w istotny sposób wpłynie na Twoją relację z dzieckiem, na to, jak dobrze będziecie się ze sobą komunikować oraz czy Twój wpływ naprawdę będzie miał znaczenie.

Pamiętaj, że:

  1. Dzieci dobrze sobie radzą jeśli potrafią.
    To pewne trudności lub okoliczności sprawiają, że dziecko nie jest w stanie spełnić Twoich oczekiwań. Głównym czynnikiem odpowiadającym za radzenie sobie są umiejętności, nie motywacja.
  2. Twoje dziecko wolałoby sobie dobrze radzić.
    Aprobata bliskich osób, ich podziw i aprobata jak również własna satysfakcja z podjętych działań stanowi potężną motywację wewnętrzną.
  3. W dzieciństwie najlepszymi zwiastunami satysfakcji z życia w dorosłości są zdrowie emocjonalne i zachowania prospołeczne.
  4. Bycie dobrym rodzicem oznacza granie kartami, które się dostało.
    Twoim zadaniem jest odkrycie kim jest Twoje dziecko, oswojenie się z tym, a następnie wspieranie go, by mogło żyć w zgodzie ze sobą.
  5. Tradycyjne metody dyscyplinowania dzieci – te, które podkreślają użycie siły i kontroli kontroli – nie pomogą Ci utrzymać równowagi między Twoimi oczekiwaniami a perspektywą Twojego dziecka.
  6. Trudne zachowanie Twojego dziecka to sygnał, że wystąpił problem niedopasowania. Nie skupiaj się na zachowaniu dziecka, ale skup się na  zidentyfikowaniu oraz rozwiązaniu problemów, które je powodują.
  7. Niedopasowanie jest bodźcem do rozwoju. Dla Ciebie i Twojego dziecka.
  8. Aby ten model budował długofalowo fundament silnej relacji z dzieckiem, stosuj go proaktywnie. Stwórz listę TRUDNOŚCI Twojego dziecka i pochylaj się nad nimi systematycznie w ramach rodzinnego rytuału np. niedzielnych rozmów.

Dodaj komentarz