Jest udowodniona naukowo jedna różnica między dziećmi, która ma wpływ na ich dalsze życie. Na to, jak będą radzić sobie w szkole, czy skończą uniwersytet, czy będą mogli być ekspertami w jakiejkolwiek dziedzinie. Według naukowców ta różnica to nie ilość zabawek, ilość rodzeństwa a różnica w ilości słów w interakcji dziecko-rodzic. A konkretnie 30 milionów słów.
Amerykańscy naukowcy Betty Hart i Todd Risley przeprowadzili badanie, w ramach którego przez 2,5 roku obserwowali 42 rodziny od ok. 7 miesiąca życia dziecka do ukończenia 3 r.ż.
Rodziny miały zróżnicowany status społeczno-ekonomiczny od wysokiego, poprzez średni, niski i taki, który można byłoby określić jako skrajne ubóstwo. W próbie badawczej proporcjonalny udział miały rodziny posiadające jedno dziecko, dwoje i troje lub więcej. Badacze nie zaobserwowali różnic pod kątem stopnia zaspokajania potrzeb fizycznych dzieci, dzieci bawiły się mniej więcej podobnymi zabawkami, podobnie wyglądał ich harmonogram dnia, itd.
Pierwszym uderzającym wnioskiem z ich badań było stwierdzenie, iż 86-98% słownictwa dzieci w wieku do 36.miesiąca życia pokrywało się ze słownictwem dorosłych. Drugim, była obserwacja olbrzymiej dysproporcji w zasobie słownictwa dzieci i umiejętności uczenia się nowych słów. W wieku 3 lat dzieci zamożnych rodziców miały dwukrotnie większy zasób słownictwa niż dzieci z biednych rodzin (średnio 1100 do 550 słów) oraz z większą łatwością przyswajały sobie kolejne słowa.
Kiedy przeanalizowano materiał badawczy okazało się, że w rodzinach, w których dzieci mówiły dużo używano o 30 milionów więcej słów w interakcjach z nimi niż w rodzinach, w których, dzieci mówiły niewiele.
Co więcej, naukowcy udowodnili, że ta przepaść ma tendencję do utrzymywania się z biegiem czasu. To swoistego rodzaju trajektoria, której trudno uniknąć. Okazało się, że wyniki kompetencji językowych dzieci w wieku 3 lat bezpośrednio przekładają się na ich późniejsze wyniki w szkole, zwłaszcza na umiejętności językowe (słuchanie, mówienie, semantyka, składnia) oraz umiejętność czytania i pisania w wieku 9-10 lat. A to z kolei ma ścisłą korelację z aspiracjami dotyczącymi chęci formalnego doskonalenia swoich umiejętności i wyników uzyskiwanych na późniejszych etapach edukacji.
Interakcje rodzic-dziecko- fundamentem rozwoju układu nerwowego dziecka
Proces rozwoju układu nerwowego nazwany neurogenezą rozpoczyna się już kilka dni po zapłodnieniu. W piątym miesiącu życia płodowego dziecko osiąga liczbę neuronów typową dla dorosłego człowieka. W odróżnieniu od układu pokarmowego czy oddechowego, układ nerwowy kształtuje się najdłużej- 9 miesięcy w łonie matki to dopiero początek neurogenezy. Przez pierwsze dwa lata życia dziecka powstaje około 400 tys. synaps na sekundę. Ilość istoty szarej (skupisko ciał komórek nerwowych, wspólnie z substancją białą tworzącą ośrodkowy układ nerwowy) osiąga szczyt w 5.r.ż. We wczesnym dzieciństwie (zwłaszcza pod koniec pierwszego roku życia oraz pomiędzy 3 a 6 rokiem życia) płat czołowy mózgu rozwija się szczególnie intensywnie. Jest on odpowiedzialny nie tylko za umiejętność operowania słowami (ośrodek Broki zlokalizowany w części czołowej jest odpowiedzialny za łączenie głosek w wyrazy i zdania oraz za formułowanie płynnych wypowiedzi), ale także jest to swoiste centrum zarządzania: umożliwia kontrolowanie oraz koordynowanie myśli i zachowań i poczucie tożsamości. Bez sprawnego funkcjonowania płatów czołowych nie tylko nie potrafilibyśmy się komunikować, ale również nie potrafilibyśmy koordynować swoich ruchów, mielibyśmy problemy z koncentracją i wchodzeniem w interakcje społeczne, nie wiedzielibyśmy kim jesteśmy i co myślimy.
Według naukowców najistotniejszym czynnikiem mającym wpływ na wszystkie aspekty rozwoju dziecka (intelektualne, społeczne, emocjonalne i fizyczne) ma jakość relacji pomiędzy dorosłym a dzieckiem. Naukowcy z Harvardu (Centre for Developing Child, Harvard University) dowiedli, że używanie języka, wystarczająco bogatego w zaangażowanie, jakość, ilość i kontekst ma kluczowe znaczenie dla rozwoju zdolności dziecka do nauki. Wpływ interakcji między dorosłymi a dziećmi na mózgi niemowląt i małych dzieci nie ma sobie równych w żadnym innym stadium rozwoju, ponieważ jest to czas, kiedy formują się neuronowe połączenia, które budują architekturę mózgu – fundament, który tworzy podwaliny możliwości poznawczych dziecka.
Language nutrition
W Stanach Zjednoczonych coraz większą popularnością cieszy się ruch tzw. Language nutrition (z ang. odżywianie językowe) zakładający, że podobnie jak zdrowa żywność odżywia ciało, odżywianie językowe odżywia mózg. We współpracy z naukowcami z czołowych uniwersytetów badających zbawienny wpływ komunikacji na rozwój dziecka jest podejmowanych wiele inicjatyw społecznych mających na celu edukowanie rodziców. Więcej informacji możecie znaleźć na stronie: http://www.talkwithmebaby.org/language_nutrition oraz http://getgeorgiareading.org/common-agenda/language-nutrition/ .
Super!
Dzięki Marta! <3