Psycholodzy i neurolodzy potwierdzają: czas pomiędzy 8 i 10 miesiącem życia dziecka jest kluczowym okresem rozwoju struktur mózgu odpowiedzialnych za mowę i jej rozumienie. Słuch fonematyczny, który wówczas intensywnie się rozwija leży u podstawy rozumienia wypowiedzi ustnych, umożliwiając prawidłowy odbiór i różnicowanie dźwięków mowy.
Grupa amerykańskich naukowców pod przewodnictwem profesor Patrici Kuhl, z Learning & Brain Sciences z Minessota University postanowiła zbadać w jakim zakresie niemowlęta są w stanie nauczyć się języka w tym okresie. Ciekawiło ich, czy możemy wykorzystać ten wyjątkowy czas, kiedy mózgi niemowląt są najbardziej chłonne i plastyczne w obszarach odpowiedzialnych za rozwój mowy w celu przyswojenia przez nich zupełnie obcego języka. Czy możemy osiągnąć taką samą percepcję języka obcego co języka ojczystego?
Eksperyment
Przeprowadzono eksperyment, podczas którego amerykańskim dzieciom w wieku 8-10 miesięcy dano możliwość żywego obcowania z językiem, którego nigdy wcześniej nie słyszały. Było to konkretnie 12 godzinnych sesji na przestrzeni miesiąca z native speakerką, którą bawiła się z dziećmi, czytała książeczki, itd. używając tylko języka chińskiego. Kontrolną grupą były dzieci z Tajwanu (wyspa u wschodnich wybrzeży Chin), dla których był to język ojczysty oraz dzieci z Seattle (USA), które od urodzenia obcowały tylko i wyłącznie z językiem angielskim. Efekt: Po miesiącu, niemowlęta w wieku 10-12 miesięcy, które uczestniczyły w sesjach języka chińskiego miały tak samo dobre wyniki jak dzieci, które od urodzenia obcowały z językiem chińskim (badania oceniały szybkość odpowiedzi na podstawie ruchu głowy dziecka w kierunku sylab charakterystycznych dla języka chińskiego i angielskiego).
Nauka języka obcego poprzez oglądanie bajek/słuchanie płyt CD
Zachęceni wynikami badań, naukowcy poszli o krok dalej- czy możemy nauczyć dzieci języka chińskiego poprzez wyświetlanie bajek lub słuchanie płyt osiągając tak samo spektakularne efekty? Dzieci amerykańskie podzielono na trzy grupy. Pierwsza grupa dzieci słuchała nagrań na płycie CD, druga grupa oglądała bajki z językiem chińskim, a trzecia była poddana sesjom face to face, podczas których native speakerka bawiła się z nimi używając tylko i wyłącznie języka chińskiego. Czas ekspozycji na język obcy był identyczny jak w pierwszym eksperymencie, tj. 12 godzinnych sesji na przestrzeni miesiąca. Wyniki pomiaru słuchu fonemowego dzieci w wieku 10-12 miesięcy, ujawniły, iż wśród dwóch pierwszych grup nie odnotowano żadnej poprawy w przyswajaniu języka chińskiego, ich umiejętności były dokładnie takie jaki dzieci, które nigdy nie były eksponowane na obcy język. Jedyna grupa, która „przyswoiła sobie język obcy” w równym stopniu co dzieci z Tajwanu, to grupa, która miała osobisty kontakt z „nauczycielem”, co jest dowodem na to, że dzieci wymagają społecznego kontekstu uczenia się, w którym podstawową rolę pełni dwustronna komunikacja.
Co ciekawe, badania (Maye, 2002, Saffran, Aslin i Newport, 1996) pokazują, że nawet kilkuminutowa ekspozycja dziecka na żywy obcy język pobudza ośrodki w mózgu odpowiedzialne za uczenie się.
Więcej na temat badań profesor Patrici Kuhl możecie przeczytać tutaj.
O ćwiczeniach logopedycznych usprawniających mówienie u małych dzieci pisałam tutaj.